#ပိႏၷဲပင္စိုက္ပ်ဳိးနည္း
ျမန္မာအမည္-ပိႏၷဲ
အဂၤလိပ္အမည္- Jack Fruit
ရုကၡေဗဒအမည္-Artocarputs heterophyllus
မ်ဳိးရင္းအမည္-Moraceae
မူရင္းေဒသ ပိႏၷဲပင္၏မူရင္းေဒသကိုအိႏိၵယျပည္ဟုယူဆၾကသည္။
ပိႏၷဲမ်ဳိးမ်ား
ပိႏၷဲတြင္အိမ္မာႏွင့္အိမ္ေပ်ာ့ဟူ၍အဓိကႏွစ္မ်ဳိးရွိသည္အိမ္မာပိႏၷဲမ်ဳိး၏အ႐ြက္သည္ပို၍ဝိုင္းသည္။အသီးသည္လည္းပို၍စိမ္းၿပီးလ်ွင္ေခ်ာသည္။ အသားထူၿပီးအေစ့ေသးငယ္သည္။ အိမ္ေပ်ာ့မ်ဳိးသည္အိမ္မာမ်ဳိးထက္ညံ့ဖ်င္းသည္။ အသားနည္းသည္။ အသီးငယ္၍အေစ့ႀကီးသည္။ အျပင္ခြံၾကမ္းသည္။
ရာသီဥတု
ပိႏၷဲသီးသည္အပူပိုင္းေဒသသီးႏွံျဖစ္သည္။ ပူအိုက္စြတ္စိုေသာရာသီဥတုကိုႀကိဳက္ႏွစ္သက္သည္။ မိုးေရခ်ိန္လက္မ ၄၀ မွ ၁၀၀ ေက်ာ္အတြင္း ေကာင္းစြာျဖစ္ထြန္းသည္။ ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္းမိုးနည္းေသာေဒသမ်ားတြင္ ေရသြင္း၍ပိႏၷဲစိုက္ပ်ဳိးႏိုင္ပါသည္။ ျမန္မာျပည္တြင္အျမင့္ေပ ၃၀၀၀ ေက်ာ္ေသာ အရပ္၌ပိႏၷဲပင္ျဖစ္ထြန္းသည္ကိုေတြ႕ရေသာ္လည္း အလြန္ေအးသည့္ရာသီကိုမႏွစ္သက္ေခ်။
ေျမအမ်ဳိးအစား
ပိႏၷဲသည္အျမစ္နက္နက္ဆင္းႏိုင္ရန္ ေျမသားထူ၍ ေျမၾသဇာထက္သန္ေသာေျမသည္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္သည္။ ေရဝပ္ျခင္းကိုမႏွစ္သက္ပါ။ ေရဝပ္ေနၿပီးေျမတြင္းအစုိဓာတ္မ်ားလြန္းပါက အပင္ေပါက္ညံ့ဖ်င္းသည့္ျပင္ အပင္ႀကီးထြားမႈလည္းမေကာင္းေခ်။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ပိႏၷဲသည္ ေရဝပ္ေသာေျမမွလြဲ၍ေျမအမ်ဳိးအစားမေ႐ြး လြယ္ကူစြာစိုက္ပ်ဳိးႏိုင္ပါသည္။ ၅။ပ်ဳိးေထာင္နည္း မ်ားေသာအားျဖင့္အေစ့မွပ်ဳိးယူၾကသည္။ ပိႏၷဲသီးကိုေမလႏွင့္ဇြန္လမ်ားတြင္ဆြတ္ခူးေလ့ရွိသည္။ အသီးမွရရွိလာေသာအေစ့မ်ားကို ပလတ္စတစ္အိတ္၊ဝါးဆစ္၊ပ်ဳိးအိုးမ်ားတြင္ ပ်ဳိးေလ့ရွိၾကသည္။ အေစ့မွအသားမ်ားကုန္ေအာင္ေရျဖင့္ေဆးေၾကာရသည္။ ထို႔ေနာက္ပလတ္စတစ္အိတ္(သို႔မဟုတ္)ဝါးဆစ္ (သို႔မဟုတ္)ပ်ဳိးအိုးတြင္ေျမေဆြး၊သဲႏွင့္အေပၚယံေျမသား တို႔ကိုဆတူေရာ၍အေစ့ထည့္ပ်ဳိးပါ။ ပ်ဳိးသည့္ေျမ၌အစိုဓာတ္ရွိေနရန္လိုအပ္ေသာ္လည္း ေရအလြန္စို႐ႊဲမေနေစရပါ။ ပ်ဳိးပင္အျမင့္ ၁၀ လက္မမွတစ္ေပခန္႔ျမင့္လာလ်ွင္ ေျမခ်စိုက္ပ်ဳိးႏိုင္ပါသည္။ မ်ဳိးသန္႔ပိႏၷဲမ်ဳိးမ်ားရရွိေစရန္ မ်ဳိးေကာင္းမ်ဳိးသန္႔ပင္မွပ်ဳိးကိုင္းကို အေစ့ပ်ဳိးေအာက္ခံပင္ေပၚတြင္ ပင္ေထာက္ကိုင္းဆက္နည္းျဖင့္ မ်ဳိးပြားစိုက္ပ်ဳိးလာၾကပါသည္။
စိုက္ပ်ဳိးနည္း
ပိႏၷဲပင္မ်ားကိုေျမခ်စိုက္ရန္အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္မွာ မိုးက်ခ်ိန္ေမလ၊ဇြန္လမ်ားတြင္စိုက္ပ်ဳိးျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္အေစ့မွပ်ဳိးေထာင္ခဲ့ေသာပ်ဳိးပင္သည္ အသက္တစ္ႏွစ္သားရွိၿပီျဖစ္သည္။ ပိႏၷဲပ်ဳိးပင္မ်ားကို တစ္ပင္ႏွင့္တစ္ပင္ ၃၀-၄၀ ေပျခား၍ က်င္းစနစ္ျဖင့္စိုက္ပ်ဳိးၾကသည္။ စိုက္က်င္းကိုသုံးေပပတ္လည္အ႐ြယ္အစားတူး၍ ႏြားေခ်းေဆြး(သို႔မဟုတ္)သစ္႐ြက္ေဆြးေျမၾသဇာႏွင့္ အေပၚယံေျမသားတို႔ကိုဆတူေရာ၍ က်င္းတြင္ထည့္ေပးေလ့ရွိၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ပ်ဳိးပင္ကိုေျမလံုးမပ်က္က်င္းတြင္ ခ်စိုက္သည္။ စိုက္ရာတြင္ပ်ဳိးပင္အေျခအေနတြင္ရွိစဥ္က ေျမအနက္အတိုင္းရွိေနေစရန္လိုအပ္ပါသည္။
ေျမၾသဇာေကြၽးနည္း
ပိႏၷဲပင္ငယ္မ်ားကိုႏြားေခ်းႏွင့္ပုလဲဓာတ္ေျမၾသဇာ ေကြၽးသင့္ပါသည္။အပင္ငယ္မ်ားေကြၽးရာတြင္ မိုးဦးတြင္တစ္ႀကိမ္၊မိုးေႏွာင္းတြင္တစ္ႀကိမ္၊ အပင္ငယ္တစ္ပင္တြင္ႏြားေခ်းငါးေပါင္ႏွင့္ ပုလဲဓာတ္ေျမၾသဇာ ၀.၂၅ေပါင္ေကြၽးသင့္သည္။ အပင္ႀကီးလာသည္ႏွင့္အမ်ွေျမၾသဇာႏႈန္း တိုးသြားရပါမည္။ အသီးသီးေနေသာအပင္ႀကီးတြင္ မိုးအကုန္သီးကင္းဝင္စႏိုဝင္ဘာလ၊ဒီဇင္ဘာလေလာက္တြင္ ေျမၾသဇာမ်ားေကြၽးသင့္ပါသည္။ ေကြၽးရာတြင္အပင္၏အရိပ္အဝန္းေအာက္ေျခ တစ္ဝိုက္တြင္က်င္းငယ္မ်ားတူး၍တစ္ပင္လ်ွင္ ႏြားေခ်း ၁၀ ေပါင္ႏွင့္ N:P:K-၉:၇:၅ ဓာတ္စုံ ဓာတ္ေျမၾသဇာကိုတစ္ပင္လ်ွင္သုံးေပါင္ႏႈန္း ေကြၽးသင့္ပါသည္။
အပင္ျပဳစုနည္း
ပိႏၷဲပင္သည္ေရဝပ္ျခင္းကိုမႏွစ္သက္ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ေရထုတ္ေျမာင္းမ်ားလုပ္ေပးထားရပါမည္။ အပင္ငယ္စဥ္တြင္ေျခာက္ေသြ႕ေသာရာသီမ်ား၌ အနည္းဆံုးတစ္ေန႔လ်ွင္တစ္ႀကိမ္ ေရေလာင္းေပးရပါမည္။စိုက္ခင္းႀကီးမ်ားတြင္ မိုးဦးတြင္တစ္ႀကိမ္၊မိုးေႏွာင္းတြင္တစ္ႀကိမ္ ေပါင္းလိုက္ျမက္ရွင္းရန္လိုအပ္ပါသည္။ ပိႏၷဲစိုက္ပ်ဳိးရာတြင္ အပင္ကိုအထူးဂရုစိုက္ျပဳျပင္ရန္မလိုဘဲ အသီးရရွိေနၾကသျဖင့္ျပဳျပင္မႈမရွိၾကပါ။ အသီးကင္းဝင္မည့္အခ်ိန္တြင္ ကိုင္းမႀကီးႏွင့္ပင္စည္တို႔မွထြက္လာေသာ အကိုင္းတက္ေလးမ်ားကိုျဖတ္ေတာက္ေပးျခင္းျဖင့္ ေလပိုမိုရရွိျခင္း၊အစိုဓာတ္မေအာင္းေတာ့ျခင္း၊ အလင္းေရာင္ပိုမိုရရွိလာျခင္းတို႔ေၾကာင့္ သီးကင္းမ်ားပိုမိုတင္လာမည္ျဖစ္ပါသည္။
က်ေရာက္တတ္ေသာပိုးမႊား၊ေရာဂါမ်ား
ပိႏၷဲတြင္ပင္ပိုင္း၌ေရာဂါက်ေရာက္မႈ အလြန္နည္းပါးပါသည္။ေအာက္ေဖာ္ျပပါ ဖ်က္ပိုးႏွင့္ေရာဂါမ်ားအနည္းငယ္က်ေရာက္တတ္သည္။
#ဖ်က္ပိုးမ်ား ၁။သီးလုံးေဖာက္ပိုး ၂။ပင္စည္ထိုးပိုး #ေရာဂါမ်ား ၁။သီးပုပ္ေရာဂါ ၂။႐ြက္ညိဳေျပာက္ေရာဂါ ၃။ၾကပ္ခိုးစြဲေရာဂါ ၄။ကိုင္းေျခာက္ေရာဂါ
ဆြတ္ခူးျခင္းႏွင့္အထြက္
ပိႏၷဲပင္သည္အေစ့မွစိုက္လ်ွင္ ေျခာက္ႏွစ္မွရွစ္ႏွစ္ခန္႔ၾကာလ်ွင္အသီးသီးသည္။ ပိႏၷဲသီးသည္ေဆာင္းဝင္စေအာက္တိုဘာ၊ ႏိုဝင္ဘာလေလာက္တြင္သီးကင္းစဝင္၍ အသီးမွည့္မမွည့္ကို အသီးေပၚရွိဆူးမ်ားက်ဲသြားသည္ကိုၾကည့္၍လည္းေကာင္း လက္ျဖင့္ပုတ္ၾကည့္၍လည္းေကာင္းသိရွိႏိုင္သည္။ မမွည့္ေသးေသာအသီးမ်ားကိုအမွည့္ျမန္ရန္ အညႇာကိုသပ္ရိုက္၍အုပ္ေပးျခင္းျဖင့္ အမွည့္ျမန္ေစပါသည္။ ပိႏၷဲတစ္ပင္သည္အမ်ားဆံုးတစ္ႏွစ္လ်ွင္ အသီး ၅၀လံုးအထိသီးႏိုင္သည္။ ပ်မ္းမ်ွတစ္ပင္လ်ွင္အသီး ၃၀ခန္႔သီးႏိုင္သည္။
Source:သစ္သီးဝလံစိုက္ပ်ဳိးနည္း ့""
ျမန္မာအမည္-ပိႏၷဲ
အဂၤလိပ္အမည္- Jack Fruit
ရုကၡေဗဒအမည္-Artocarputs heterophyllus
မ်ဳိးရင္းအမည္-Moraceae
မူရင္းေဒသ ပိႏၷဲပင္၏မူရင္းေဒသကိုအိႏိၵယျပည္ဟုယူဆၾကသည္။
ပိႏၷဲမ်ဳိးမ်ား
ပိႏၷဲတြင္အိမ္မာႏွင့္အိမ္ေပ်ာ့ဟူ၍အဓိကႏွစ္မ်ဳိးရွိသည္အိမ္မာပိႏၷဲမ်ဳိး၏အ႐ြက္သည္ပို၍ဝိုင္းသည္။အသီးသည္လည္းပို၍စိမ္းၿပီးလ်ွင္ေခ်ာသည္။ အသားထူၿပီးအေစ့ေသးငယ္သည္။ အိမ္ေပ်ာ့မ်ဳိးသည္အိမ္မာမ်ဳိးထက္ညံ့ဖ်င္းသည္။ အသားနည္းသည္။ အသီးငယ္၍အေစ့ႀကီးသည္။ အျပင္ခြံၾကမ္းသည္။
ရာသီဥတု
ပိႏၷဲသီးသည္အပူပိုင္းေဒသသီးႏွံျဖစ္သည္။ ပူအိုက္စြတ္စိုေသာရာသီဥတုကိုႀကိဳက္ႏွစ္သက္သည္။ မိုးေရခ်ိန္လက္မ ၄၀ မွ ၁၀၀ ေက်ာ္အတြင္း ေကာင္းစြာျဖစ္ထြန္းသည္။ ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္းမိုးနည္းေသာေဒသမ်ားတြင္ ေရသြင္း၍ပိႏၷဲစိုက္ပ်ဳိးႏိုင္ပါသည္။ ျမန္မာျပည္တြင္အျမင့္ေပ ၃၀၀၀ ေက်ာ္ေသာ အရပ္၌ပိႏၷဲပင္ျဖစ္ထြန္းသည္ကိုေတြ႕ရေသာ္လည္း အလြန္ေအးသည့္ရာသီကိုမႏွစ္သက္ေခ်။
ေျမအမ်ဳိးအစား
ပိႏၷဲသည္အျမစ္နက္နက္ဆင္းႏိုင္ရန္ ေျမသားထူ၍ ေျမၾသဇာထက္သန္ေသာေျမသည္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္သည္။ ေရဝပ္ျခင္းကိုမႏွစ္သက္ပါ။ ေရဝပ္ေနၿပီးေျမတြင္းအစုိဓာတ္မ်ားလြန္းပါက အပင္ေပါက္ညံ့ဖ်င္းသည့္ျပင္ အပင္ႀကီးထြားမႈလည္းမေကာင္းေခ်။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ပိႏၷဲသည္ ေရဝပ္ေသာေျမမွလြဲ၍ေျမအမ်ဳိးအစားမေ႐ြး လြယ္ကူစြာစိုက္ပ်ဳိးႏိုင္ပါသည္။ ၅။ပ်ဳိးေထာင္နည္း မ်ားေသာအားျဖင့္အေစ့မွပ်ဳိးယူၾကသည္။ ပိႏၷဲသီးကိုေမလႏွင့္ဇြန္လမ်ားတြင္ဆြတ္ခူးေလ့ရွိသည္။ အသီးမွရရွိလာေသာအေစ့မ်ားကို ပလတ္စတစ္အိတ္၊ဝါးဆစ္၊ပ်ဳိးအိုးမ်ားတြင္ ပ်ဳိးေလ့ရွိၾကသည္။ အေစ့မွအသားမ်ားကုန္ေအာင္ေရျဖင့္ေဆးေၾကာရသည္။ ထို႔ေနာက္ပလတ္စတစ္အိတ္(သို႔မဟုတ္)ဝါးဆစ္ (သို႔မဟုတ္)ပ်ဳိးအိုးတြင္ေျမေဆြး၊သဲႏွင့္အေပၚယံေျမသား တို႔ကိုဆတူေရာ၍အေစ့ထည့္ပ်ဳိးပါ။ ပ်ဳိးသည့္ေျမ၌အစိုဓာတ္ရွိေနရန္လိုအပ္ေသာ္လည္း ေရအလြန္စို႐ႊဲမေနေစရပါ။ ပ်ဳိးပင္အျမင့္ ၁၀ လက္မမွတစ္ေပခန္႔ျမင့္လာလ်ွင္ ေျမခ်စိုက္ပ်ဳိးႏိုင္ပါသည္။ မ်ဳိးသန္႔ပိႏၷဲမ်ဳိးမ်ားရရွိေစရန္ မ်ဳိးေကာင္းမ်ဳိးသန္႔ပင္မွပ်ဳိးကိုင္းကို အေစ့ပ်ဳိးေအာက္ခံပင္ေပၚတြင္ ပင္ေထာက္ကိုင္းဆက္နည္းျဖင့္ မ်ဳိးပြားစိုက္ပ်ဳိးလာၾကပါသည္။
စိုက္ပ်ဳိးနည္း
ပိႏၷဲပင္မ်ားကိုေျမခ်စိုက္ရန္အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္မွာ မိုးက်ခ်ိန္ေမလ၊ဇြန္လမ်ားတြင္စိုက္ပ်ဳိးျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္အေစ့မွပ်ဳိးေထာင္ခဲ့ေသာပ်ဳိးပင္သည္ အသက္တစ္ႏွစ္သားရွိၿပီျဖစ္သည္။ ပိႏၷဲပ်ဳိးပင္မ်ားကို တစ္ပင္ႏွင့္တစ္ပင္ ၃၀-၄၀ ေပျခား၍ က်င္းစနစ္ျဖင့္စိုက္ပ်ဳိးၾကသည္။ စိုက္က်င္းကိုသုံးေပပတ္လည္အ႐ြယ္အစားတူး၍ ႏြားေခ်းေဆြး(သို႔မဟုတ္)သစ္႐ြက္ေဆြးေျမၾသဇာႏွင့္ အေပၚယံေျမသားတို႔ကိုဆတူေရာ၍ က်င္းတြင္ထည့္ေပးေလ့ရွိၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ပ်ဳိးပင္ကိုေျမလံုးမပ်က္က်င္းတြင္ ခ်စိုက္သည္။ စိုက္ရာတြင္ပ်ဳိးပင္အေျခအေနတြင္ရွိစဥ္က ေျမအနက္အတိုင္းရွိေနေစရန္လိုအပ္ပါသည္။
ေျမၾသဇာေကြၽးနည္း
ပိႏၷဲပင္ငယ္မ်ားကိုႏြားေခ်းႏွင့္ပုလဲဓာတ္ေျမၾသဇာ ေကြၽးသင့္ပါသည္။အပင္ငယ္မ်ားေကြၽးရာတြင္ မိုးဦးတြင္တစ္ႀကိမ္၊မိုးေႏွာင္းတြင္တစ္ႀကိမ္၊ အပင္ငယ္တစ္ပင္တြင္ႏြားေခ်းငါးေပါင္ႏွင့္ ပုလဲဓာတ္ေျမၾသဇာ ၀.၂၅ေပါင္ေကြၽးသင့္သည္။ အပင္ႀကီးလာသည္ႏွင့္အမ်ွေျမၾသဇာႏႈန္း တိုးသြားရပါမည္။ အသီးသီးေနေသာအပင္ႀကီးတြင္ မိုးအကုန္သီးကင္းဝင္စႏိုဝင္ဘာလ၊ဒီဇင္ဘာလေလာက္တြင္ ေျမၾသဇာမ်ားေကြၽးသင့္ပါသည္။ ေကြၽးရာတြင္အပင္၏အရိပ္အဝန္းေအာက္ေျခ တစ္ဝိုက္တြင္က်င္းငယ္မ်ားတူး၍တစ္ပင္လ်ွင္ ႏြားေခ်း ၁၀ ေပါင္ႏွင့္ N:P:K-၉:၇:၅ ဓာတ္စုံ ဓာတ္ေျမၾသဇာကိုတစ္ပင္လ်ွင္သုံးေပါင္ႏႈန္း ေကြၽးသင့္ပါသည္။
အပင္ျပဳစုနည္း
ပိႏၷဲပင္သည္ေရဝပ္ျခင္းကိုမႏွစ္သက္ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ေရထုတ္ေျမာင္းမ်ားလုပ္ေပးထားရပါမည္။ အပင္ငယ္စဥ္တြင္ေျခာက္ေသြ႕ေသာရာသီမ်ား၌ အနည္းဆံုးတစ္ေန႔လ်ွင္တစ္ႀကိမ္ ေရေလာင္းေပးရပါမည္။စိုက္ခင္းႀကီးမ်ားတြင္ မိုးဦးတြင္တစ္ႀကိမ္၊မိုးေႏွာင္းတြင္တစ္ႀကိမ္ ေပါင္းလိုက္ျမက္ရွင္းရန္လိုအပ္ပါသည္။ ပိႏၷဲစိုက္ပ်ဳိးရာတြင္ အပင္ကိုအထူးဂရုစိုက္ျပဳျပင္ရန္မလိုဘဲ အသီးရရွိေနၾကသျဖင့္ျပဳျပင္မႈမရွိၾကပါ။ အသီးကင္းဝင္မည့္အခ်ိန္တြင္ ကိုင္းမႀကီးႏွင့္ပင္စည္တို႔မွထြက္လာေသာ အကိုင္းတက္ေလးမ်ားကိုျဖတ္ေတာက္ေပးျခင္းျဖင့္ ေလပိုမိုရရွိျခင္း၊အစိုဓာတ္မေအာင္းေတာ့ျခင္း၊ အလင္းေရာင္ပိုမိုရရွိလာျခင္းတို႔ေၾကာင့္ သီးကင္းမ်ားပိုမိုတင္လာမည္ျဖစ္ပါသည္။
က်ေရာက္တတ္ေသာပိုးမႊား၊ေရာဂါမ်ား
ပိႏၷဲတြင္ပင္ပိုင္း၌ေရာဂါက်ေရာက္မႈ အလြန္နည္းပါးပါသည္။ေအာက္ေဖာ္ျပပါ ဖ်က္ပိုးႏွင့္ေရာဂါမ်ားအနည္းငယ္က်ေရာက္တတ္သည္။
#ဖ်က္ပိုးမ်ား ၁။သီးလုံးေဖာက္ပိုး ၂။ပင္စည္ထိုးပိုး #ေရာဂါမ်ား ၁။သီးပုပ္ေရာဂါ ၂။႐ြက္ညိဳေျပာက္ေရာဂါ ၃။ၾကပ္ခိုးစြဲေရာဂါ ၄။ကိုင္းေျခာက္ေရာဂါ
ဆြတ္ခူးျခင္းႏွင့္အထြက္
ပိႏၷဲပင္သည္အေစ့မွစိုက္လ်ွင္ ေျခာက္ႏွစ္မွရွစ္ႏွစ္ခန္႔ၾကာလ်ွင္အသီးသီးသည္။ ပိႏၷဲသီးသည္ေဆာင္းဝင္စေအာက္တိုဘာ၊ ႏိုဝင္ဘာလေလာက္တြင္သီးကင္းစဝင္၍ အသီးမွည့္မမွည့္ကို အသီးေပၚရွိဆူးမ်ားက်ဲသြားသည္ကိုၾကည့္၍လည္းေကာင္း လက္ျဖင့္ပုတ္ၾကည့္၍လည္းေကာင္းသိရွိႏိုင္သည္။ မမွည့္ေသးေသာအသီးမ်ားကိုအမွည့္ျမန္ရန္ အညႇာကိုသပ္ရိုက္၍အုပ္ေပးျခင္းျဖင့္ အမွည့္ျမန္ေစပါသည္။ ပိႏၷဲတစ္ပင္သည္အမ်ားဆံုးတစ္ႏွစ္လ်ွင္ အသီး ၅၀လံုးအထိသီးႏိုင္သည္။ ပ်မ္းမ်ွတစ္ပင္လ်ွင္အသီး ၃၀ခန္႔သီးႏိုင္သည္။
Source:သစ္သီးဝလံစိုက္ပ်ဳိးနည္း ့""
No comments:
Post a Comment